Reescribe o texto cambiando o tempo, se está en pretérito perfecto, poñelo en imperfecto e ao revés.

Adrián sentíase conmovido ata o máis fondo do seu ser. Treméndolle a man foi alumando todo o camiño de Santiago, a terra de Ourense, as dúas aldeíñas xemeas do val onde eles estaban, parou un instante como un cirio funeral no nome do pobiño en que morría D. Bernaldo e logo foi percorrendo todo o debuxo das fronteiras e costas de Galicia. Don Bernaldo xa non falaba. sorría. Grosas bágoas queimaban as fazulas do Adrián. Tivo que saír á sala e liberar os seus saloucos na fiestra, cara á noite… Otero Pedrayo, Arredor de si